تأثیر هیدروکورتیزون وریدی در پیشگیری از گلو درد بدنبال استفاده از ماسک لارنژیال در بیماران تحت اعمال جراحی ادراری- تناسلی

چکیده زمینه و هدف: گلو درد بعد از عمل عارضه ای شایع در بیهوشی است که در سالهای اخیر مطالعات زیادی برای تعیین میزان گلو درد بعد از عمل و یافتن راهی برای پیشگیری از بروز آن انجام شده است. با توجه به اینکه کورتیکواستروئیدها توان قابل ملاحظه ای در کاهش تظاهرات التهابی دارند، ما در این مطالعه سعی نمودیم تاثیر تجویز داخل وریدی هیدروکورتیزون قبل از شروع بیهوشی بر میزان و شدت گلو درد بعد از عمل جراحی بدنبال استفاده از lma laryngeal mask airway را بررسی نمائیم. مواد و روش کار: در یک کار آزمایی بالینی تصادفی دو سو کور، تعداد 60 بیمار بالغ 20 تا 60 ساله کاندید اعمال جراحی ادراری- تناسلی به دو گروه 30 نفری هیدروکورتیزون و دارونما تقسیم شدند. بیماران از نظر وضعیت فیزیکی در کلاس (asa) american society of anesthesiologists i یا ii قرار داشتند. 5 دقیقه قبل از القاء بیهوشی، به صورت تصادفی 100 میلی گرم (2 میلی لیتر) هیدروکورتیزون وریدی و یا هم حجم آن دارونما (نرمال سالین) به صورت وریدی به بیماران تزریق شد. در تمام بیماران، روش القاء و اداره بیهوشی یکسان بود. در پایان عمل و بعد از خارج کردن lma در ریکاوری و ساعتهای دوم، چهارم و بیست و چهارم بعد از عمل در مورد گلو درد از بیماران سوال شد. شدت درد با استفاده از معیار درجه بندی چهار امتیازی و توسط یک متخصص بیهوشی که از نوع محلول تزریق شده قبل از عمل آگاه نبود سنجیده شد. یافته ها: در گروه هیدروکورتیزون 3 مورد و در گروه دارونما 6 مورد گلو درد بعد از عمل مشاهده شد که اختلاف موجود بین دو گروه از نظر آماری معنی دار نبود (472/0 = p). درد متوسط و شدید در هیچ یک از زمانهای مورد بررسی بعد از عمل و در هیچکدام از بیماران هر دو گروه مشاهده نشد و از لحاظ شدت درد در ریکاوری، 2 ساعت بعد، 4 ساعت بعد و 24 ساعت بعد از عمل جراحی بین دو گروه اختلاف معنی دار آماری مشاهده نشد. نتیجه گیری: بر طبق نتایج آماری این تحقیق، تزریق هیدروکورتیزون به صورت وریدی 5 دقیقه قبل از القاء بیهوشی تأثیری بر روی میزان و شدت گلودرد بعد از عمل در اعمال جراحی ادراری- تناسلی ندارد